Opgegeten sokken, een overmatig schuimende massa en de deur van de droger die te eigenwijs is om open te gaan. Dat is nog maar een greep uit wat fout kan gaan. Het wassen van mijn kleding in een wasserette is elke keer een onvoorspelbaar avontuur. Zal ik dat ooit ontrafelen?
Als je klein woont, zoals ik, dan weet je dat er geen ruimte voor een wasmachine is in een camper. Dan ben je dus aangewezen op… de wasserette. Het spektakel begint met het vinden van de juiste winkel en deze moet aan nogal wat voorwaarden voldoen. Allereerst is het fijn als hij in de buurt van mijn uitgestippelde route ligt. Twintig kilometer omrijden doet mijn groene campertje zonder tegenstribbelen, maar van honderd kilometer omrijden wordt mijn dieseltank toch wat ongelukkig.
Tekst gaat verder onder de foto.
Bye bye heerlijke hondengeur
Om de juiste wasserette te vinden gebruik ik de handige app park4night op mijn telefoon. Met een paar klikken heb ik al snel mijn perfecte wasplaats gevonden. Nu komt mijn volgende voorwaarde in beeld: kan ik mijn camper in de buurt parkeren? De was kan namelijk best zwaar zijn, waardoor ik een maximale afstand van 500 meter verantwoord vind voor mijn belabberd getrainde lijf. Ook de parkeerplaats zélf moet aan wat voorwaarden voldoen: breed genoeg om uit te kunnen stappen en lang genoeg om niet een hele straat te blokkeren. Wonder boven wonder vind ik zo’n plek eigenlijk altijd wel. Ik wandel naar de wasserette met drie tassen die ongeveer net zo groot zijn als ikzelf. Tes, mijn doorgaans vrolijke viervoeter, blijft chagrijnig achter op de kale vloer in de camper. Diep beledigd, want haar mandje moet er ook aan geloven. Bye-bye heerlijke hondengeur.
Tekst gaat verder onder de foto.
Compleet oververhit van de combinatie afstand en sjouwen, kom ik aan in de wasserette. Ik weet dat nu het moeilijke gedeelte van start gaat en ik zie daar altijd een beetje tegenop. Leuk hoor, zo’n rij blinkende wasmachines en drogers, maar: hoe werkt het hier eigenlijk? Iedere wasserette heeft namelijk zijn eigen gebruiksaanwijzing. Werkt het met pasjes, muntjes of moet je een abonnementje hebben om überhaupt te mogen wassen?
Betaalpas geweigerd
Ik heb geluk, want ik zie dat ik kan betalen met een bankpas. Vol goede moed steek ik de pas in de gleuf en dan begint het proces. Machine A, wasprogramma B en temperatuur C. So far, so good, totdat er een digitaal schermpje oplicht. Pas geweigerd! Ik laat me er niet door uit het veld slaan en probeer het opnieuw. Alsof er niets is misgegaan. Helaas, weer spuugt het apparaat mijn pas meedogenloos uit. Ik begin het warm te krijgen, zeker nu ik zie dat er achter me een kleine rij ontstaat met ongeduldig uitziende mensen. Gelukkig heb ik nog een creditcard bij me. Vol hoop en een vleugje angst stop ik die in de gleuf. Yes! Hij doet het!
Tekst gaat verder onder de foto.
Dan staat mij het volgende mysterie te wachten. Wordt het wasmiddel vanzelf toegevoegd bij het activeren van de machine of moet ik er zelf nog wat van mijn eigen, naar lelies geurende, goedje aan toevoegen? Ik heb namelijk al eens de fout gemaakt wasmiddel toe te voegen, terwijl de machine zelf ook de taak had er een ruime scheut bij te doen. Helaas met een ongewenste schuimparty als gevolg. Dit keer heel goed opletten dus. Nadat ik dat heb uitgevogeld kan ik opgelucht op start drukken.
You win some, you lose some
Zo’n wasprogramma duurt bij een wasserette ongeveer drie kwartier. Een mooi moment om de laptop wakker te maken en te gaan werken. Ondertussen wacht ik gespannen af tot het einde van het programma. Ik weet namelijk dat het iedere keer weer een verrassing is wat je na het draaien, pompen en centrifugeren, aantreft in die machine. You win some, you lose some zullen we maar zeggen. Ik ben met regelmaat een kledingstuk kwijt. Weg, opgegeten of ingeslikt door de machine. Maar ik heb ook wel eens geluk. Dan zit er ineens een onbekende sok bij mijn was. Vaak links, soms rechts. Als het mijn maat is, dan kan ik van twee vondelingen weer een setje maken, want wie zegt dat een paar sokken er hetzelfde uit moet zien?
Tekst gaat verder onder de foto.
Geen telefoonnummer
Dan volgt de grande finale. De was moet namelijk ook nog in de droger. Ik weet inmiddels hoe het betaalsysteem werkt en er is geen gedoe met wasmiddel. Daarmee kan weinig misgaan, zou je zeggen. Op die ene keer na dan. Dat was toen de stroom uitviel en de deur van de wasdroger met geen mogelijkheid meer open te krijgen was. En dan? Is die wasserette van iemand? Kun je die bellen? Je zult dan net zien: geen telefoonnummer te vinden. Er zat niks anders op dan wachten tot de stroom er vanzelf weer opging. Kortom, de mysteries van de wasserette zal ik wel nooit helemaal ontrafelen.
