Busjes ombouwen tot camper doen ze overal ter wereld. Ron Jansen bouwt zelf campers om en deelt zijn ervaringen op zijn website Sajenn. Onlangs was hij in India en nam hij uit nieuwsgierigheid een kijkje bij verschillende lokale camperbouwers. In een blog voor Klein Wonen Magazine schijft Ron over de ervaringen tijdens deze cultuurshock.
Toen Ik naar India reisde voor yoga, zag ik een kans om de wereld van campers in dit unieke land te ontdekken. Met mijn eigen website over het ombouwen van bussen tot campers, was ik erg nieuwsgierig naar hoe dit proces in India verloopt. Een eerdere reis door India had mij al laten zien dat het land op veel manieren anders is dan het Westen. Van paard en wagen op de wegen tot een compleet ander straatbeeld. Veel is anders. Dit maakte de camperwereld in India des te fascinerender om te verkennen.
Lees verder onder de foto.
Taalbarrière
Voorbereidend op mijn reis mailde ik verschillende camperbedrijven in de buurt van New Delhi met de vraag of ik langs kon komen. Helaas bleef een reactie uit. Maar ik gaf toch niet op. Eenmaal aangekomen in India, nam ik de tijd om deze bedrijven persoonlijk te bezoeken. Dit bleek niet eenvoudig, want telefonische communicatie was lastig vanwege de taalbarrière. De contactpersonen spraken doorgaans alleen de lokale taal en Hindi, die ik desondanks een eerder bezoek aan India niet beheers.
Zo zette ik mijn avontuur door met het idee om simpelweg langs te gaan bij de camperbedrijven. In de hoop als geïnteresseerde bezoeker binnen te mogen komen. Dit begon met het openbaar vervoer, wat op zichzelf al een hele belevenis is. De eerste camperbouwer die ik probeerde te bezoeken, bleek echter niet meer te bestaan. Bij de tweede camperbouwer bleek de locatie op Google Maps incorrect te zijn. Zo eindigde ik na veel rondvragen op een politiebureau, waar een behulpzame medewerker in de lokale taal contact legde met de tweede camperbouwer. Waarbij vervolgens bleek dat deze zo’n 30 kilometer verderop zat. Dit bezoek heb ik dus maar uitgesteld tot de volgende dag.
Lees verder onder de foto.
Veel handmatig
Bij terugkomst in mijn accommodatie deelde ik mijn avonturen van die dag met de eigenaren. Hierop hielp een van de eigenaren door nog een andere camperbouwer op te bellen. Met wat geluk werd geregeld dat ik ook bij deze camperbouwer langs mocht komen. Dit stelde mij uiteindelijk in staat om de volgende 2 dagen effectief te besteden aan het bezoeken van camperbouwers. Zo ontdekte ik dat het er bij camperbouwers in India ook heel anders aan toe gaat dan in het Westen. Door de lage arbeidskosten wordt niet alleen veel handmatig gedaan, maar de gebruikte materialen en producten zijn vaak ook anders. Veel producten voor campers zijn in India namelijk moeilijk of niet verkrijgbaar, waardoor de camperbouwers zelf dingen moeten fabriceren of importeren.
Lees verder onder de foto.
Huis-tuin-en-keukenmaterialen
Zo gebruiken ze bij een airconditioning en waterpomp sneller de makkelijk verkrijgbare 230 Volt varianten voor in huis in plaats van de specifieke varianten voor in een voertuig op bijvoorbeeld 12 Volt. Hiervoor is dan wel een omvormer nodig en doorgaans nemen de makkelijker verkrijgbare varianten wel meer plek in. Ze werken de producten dan wel mooi weg, maar het betekent wel dat er minder plek over is voor andere dingen zoals opbergruimtes. Tevens komt het vaak voor dat ze gewone huis-tuin-en keuken-inbouwtoiletten gebruiken in plaats van chemische of composttoiletten. Dit lijkt een voorkeur van de klanten te zijn. Als zij een echte porseleinen toilet willen dan wordt deze ook gewoon geïnstalleerd. Hoewel dit meer ruimte en gewicht kost, biedt het een luxe die vergelijkbaar is met thuis.
Lees verder onder de foto’s.
Metaal
Metaal lijkt daarbij het belangrijkste constructiemateriaal te zijn, want ze gebruiken het veel in de camperbouw in plaats van hout. Daarbij zijn de lassen vaak puntlasjes en geen doorlopende lassen om de boel echt dicht te lassen. Kennelijk vinden ze het zo prima, hoewel ik het zelf wel een discussiepunt vind of het kwalitatief wel zo goed is. Natuurlijk zijn de kastjes wel van hout gemaakt. Daarbij geeft de een de voorkeur aan een multiplexplaat en de ander aan een soort MDF-plaat (soort houtvezelplaat). Het hout wordt dan afgewerkt met een verf of HPL-plaat (High-Pressure-Laminate). Het lijkt erop dat Indiaase camperbedrijven alles kunnen bouwen wat ze willen. Van nieuwe deuren in de zijwand tot uitschuifbare delen. Toch moet ieder voertuig door de RTO (Regional Transport Office) worden goedgekeurd. Hoe dat precies in zijn werk gaat, is mij niet helemaal duidelijk geworden.
Lees verder onder de foto‘s.
Weinig camperplekken
De infrastructuur voor campers is in India overigens beperkt. Er zijn weinig campings en openbare camperplekken, waardoor de campers zelfvoorzienend moeten zijn. Dit lossen ze op met grote watertanks en aggregaten. Zonnepanelen heb ik niet gezien en ook lijken ze niet snel te kiezen voor een zwaardere of extra dynamo op de motor voor de extra stroom. Al zou je toch denken dat het een goede oplossing is om ruimte te besparen in de plaats van een grote aggregaat.
Lees verder onder de banner.
Avonturiers
Na een intensieve yogacursus van bijna een maand in Baddi, reisde ik door naar Rishikesh, de yogahoofdstad. Hier nam ik de tijd om als toerist rond te kijken, de yoga te ontdekken en verder te zoeken naar de camperwereld in India. Zo fotografeerde ik talloze bussen die geschikt zijn voor ombouw tot camper. Ik zag dat de oude Mercedes TN- en Renault Trafic-busjes nog steeds worden geproduceerd in India, maar dan onder de namen Force Traveller en Tata Winger. Op een dag, terwijl ik nog eens door het marktgebied van Rishikesh liep, werd ik verrast door het zien van een camper met Duits kenteken. Deze moet wel van echte avonturiers zijn! Dit soort ontmoetingen kom je in India gewoon niet snel tegen. Zelfs de camping die ik in Rishikesh had bezocht, was alleen geschikt voor tenten, waardoor campers daar niet te vinden waren.
Lees verder onder de foto.
Verrassingen
Via Facebook had ik het geluk nog een camperbouwer in de buurt van New Delhi te vinden waar ik langs mocht komen. Daarnaast reageerde ook een campereigenaar enthousiast op mijn Facebook-oproep om elkaar eens te ontmoeten. Ik wist nog net voldoende tijd te creëren voor deze bezoeken, voordat Ik terug naar Nederland zou gaan. Want ja, ik wist inmiddels dat het in India altijd wel een avontuur is die de nodige verrassingen met zich meebrengen.
Een van die verrassingen kwam de nacht voordat ik de laatste camperbouwer ging bezoeken. Ik kreeg een scooterongeluk en blesseerde daarbij mijn enkel. Ondanks de pijn liet ik me niet weerhouden om de camperbouwer te bezoeken. Bij aankomst, met een buitentemperatuur van boven de 45 graden, maakte ik weer veel foto’s en video’s van de projecten waaraan gewerkt werd. Tevens, net als bij de eerste bezochte camperbouwer, werkten ze onder een afdak. De rest van de werkplaats was open, waardoor de weersomstandigheden invloed kunnen hebben op de projecten. Dit is iets wat je in het Westen niet snel zou zien.
Lees verder onder de foto.
Wat niet weet, wat niet deert
Een van de volgende dagen na het bezoek aan de laatste camperbouwer, ontmoette ik de campereigenaar die via Facebook had gereageerd. Helaas kon de hij zijn camper niet meenemen vanwege een ongelukje met een zijraam de avond ervoor. Desondanks bleek het een interessante ontmoeting te zijn. Ik kreeg niet alleen bevestiging dat je als camperaar echt zelfvoorzienend moet zijn in India, maar ook dat het als particulier lastig kan zijn om je omgebouwde bus goedgekeurd te krijgen. De kosten van de keuring zijn niet alleen hoog, maar particulieren worden blijkbaar ook vaak minder serieus genomen. Je moet er daardoor zelf achteraan gaan. Zijn camper was hierdoor ook niet gekeurd, volgens het gezegde wat niet weet, wat niet deert.
Terug in Nederland begon ik de verzamelde informatie te verwerken en te delen via mijn website. Zo bieden mijn ontdekkingen en ervaringen in India waardevolle inzichten voor andere avonturiers en camperbouwliefhebbers. Want hoewel er wat punten zijn die beter kunnen, ze maken toch leuke campers voor de Indiase markt.
Lees verder onder de video’s, die Ron maakte over zijn Indiase camperombouw-avontuur.
Meer inspiratie?
Wil je meer weten over hoe Indiërs campers ombouwen en je daardoor laten inspireren? Neem dan een kijkje op de speciale India-pagina van Ron Jansen op zijn website Sajenn door HIER te klikken.
