Tien huisjes, gemaakt van afval, staan in de loods van C2A-Homes te wachten op een plekje. Dat kan door de stroperige besluitvorming bij overheden nog wel even duren ook. Dat stoort Edwin ter Velde en zijn Stichting Clean2Anywhere inmiddels zo erg, dat hij overweegt een stuk grond te kraken om de tiny houses neer te zetten.
Clean2Anywhere is een maatschappelijk project, dat met C2A-Homes wil aantonen dat afval ook prima gebruikt kan worden om woningen mee te bouwen. De solide constructie van de tiny houses wordt gebouwd met deels sloop- en afvalhout uit de bouw, de gevels en het dak zijn van bewerkt afvalplastic en de isolatie bestaat uit oude spijkerbroeken. ,,Inmiddels hebben we al zo’n zes ton per huisje aan afval gered, waarvan het overgrote deel afvalplastic. Weggooien is zonde, want je kunt er prima huizen van bouwen’’, vertelt Edwin ter Velde.
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Circulair gebouwd
De huisjes voldoen volledig aan het Bouwbesluit en zijn circulair gebouwd. Ze zijn dan ook eenvoudig te demonteren, waardoor de materialen zo lang mogelijk kunnen worden hergebruikt. Zo worden de onderdelen geschroefd en geniet in plaats van verlijmd. De tiny houses zijn ook voorzien van een materialenpaspoort. ,,Zo hebben we niet alleen zicht op welke materialen erin zitten en hoe we die kunnen hergebruiken, maar kunnen we ook de ecologische voetprint berekenen. Hoe draagt het materiaal bijvoorbeeld bij aan opslag en transport en dus de CO2-uitstoot? Zo zijn de huisjes niet alleen goed voor materiaal en mens, maar ook voor het milieu.’’
Tekst gaat verder onder de afbeelding
De bouwers van C2A-Homes zijn mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. ,,Iedereen is welkom om bij ons te komen werken. De tiny houses zijn dusdanig ontworpen dat je geen ervaring hoeft te hebben in de bouw of installatiebranche. We gebruiken voor alles mallen in plaats van bouwtekeningen en het installatiewerk is een kwestie van stekkers in elkaar steken. Zo bieden we deze mensen een plek om weer mee te doen in de maatschappij’’, aldus Edwin, die in de nabije toekomst ruim tweehonderd van deze huisjes per jaar denkt te gaan produceren.
Vergunningen blijven uit
Het project C2A-Homes heeft al een mooie opdracht voor 16 huisjes van het Platform Woningcorporaties West-Friesland (PWW) op zak, waarvan de eerste tien inmiddels klaar zijn. De deur uit kunnen ze nog niet, want de opdrachtgever heeft hetzelfde probleem als vele individuele tiny housers en initiatiefgroepen: het vinden van een locatie. De West-Friese wooncorporaties willen met de huisjes een pilotproject starten. De gemeente Hoorn wil graag meewerken, maar een belangrijk beoogd terrein in Zwaag is nog eigendom van het Rijksvastgoedbedrijf. Er zijn gesprekken over overname, maar het kan nog wel een tijdje duren voordat de grond vrij komt. Het PWW heeft meerdere lijntjes uitstaan voor locaties in de kop van Noord-Holland, maar vergunningen blijven vooralsnog uit.
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Edwin vindt de trage besluitvorming en het vastgeroeste systeemdenken bij de overheden onbegrijpelijk in deze tijden van nijpende woningnood. Hij respecteert de bestaande regelgeving, maar mist vooral doortastendheid. ,,Ondanks het feit dat hier wekelijks raadsleden, collegeleden, fractieleden van zowel Rijksoverheden als lokale overheden, bouwkundigen, woningbouwverenigingen, vastgoedmagnaten en allerlei anderen gráág geïnspireerd willen worden en wij een belangrijke bijdrage leveren aan een oplossing voor de woningnood, lijkt het gedoemd te mislukken. De Poolse landdag-houding van de overheid brengt alles tot stilstand. Er zijn honderd redenen om nu in de versnelling te gaan. De lokale overheid blijft aangegeven dat het complex is en een pittige opgave. Dat ben ik met hen eens, maar zie dat als een typering van de situatie. Wat nodig is, is actie. En als je niet weet hoe, durf dan te experimenteren. Want als je steeds doet wat je altijd al deed, krijg je wat je altijd al had!’’
Onbegrijpelijk
Met zijn tiny house-project C2A-Homes durft Edwin in elk geval te experimenteren. Dat verwacht hij nu ook van de overheid. ,,De huidige werkwijze helpt ons onvoldoende vooruit. De overheid is primair verantwoordelijk voor huisvesting van haar inwoners en slaagt er onvoldoende in hieraan invulling te geven. Wij zijn een stichting die maatschappelijke vraagstukken wil oppakken. Onze inzet is een pittige handreiking voor gemeenten, lijkt me. Wij bouwen woningen voor hen die ze zo hard nodig hebben, op een duurzame en circulaire wijze en met mensen die afstand tot de arbeidsmarkt hebben of hadden en tegen kostprijs. Daar kun je toch niet tegen zijn? Toch is het momenteel onmogelijk om een tijdelijke woonbestemming te vinden voor onze huisjes. Het is onbegrijpelijk. Zoals gezegd, als je iets anders wil dan de wooncrisis dan moet je het anders durven aanpakken.’’
Tekst gaat verder onder de afbeelding
Langer wachten is volgens Edwin en zijn stichting niet langer een optie. Hij heeft het idee opgevat om ergens in West-Friesland een stuk grond te kraken. ,,Niet voor onszelf, maar voor de mensen die de woningen hard nodig hebben. Wij kennen veel persoonlijke situaties. Schrijnende gevallen, omdat er geen invulling wordt gegeven aan hun recht tot wonen. Misschien is het gewoon ergens plaatsen van onze huisjes dan wel een mooie guerrilla-actie voor een nieuwe duurzame leefomgeving!’’, meent de man die drie jaar geleden nog met een deels van afval geproduceerde wagen op zonne-energie op Antarctica richting de geografische zuidpool reed en vervolgens startte met de bouw van een 17e eeuws vrachtschip geheel gemaakt uit afvalplastic.
Guerrilla-actie
De strijder voor een schonere wereld is ervan doordrongen dat zo’n guerrilla-actie een tegenactie zal oproepen. Wethouder Jan Franx van Enkhuizen heeft al laten weten de huisjes direct te laten verwijderen als C2A-Homes tot actie overgaat in zijn gemeente. ,,Dat hij gaat handhaven als wij zonder vergunning gaan plaatsen is zijn recht, dat hij zondermeer kan en mag gebruiken. Het moet ook leiden tot handhaving, want dan kan het voor de rechter. Daar willen wij weten of we gelijk hebben dat de overheid tekort schiet als het gaat om het woonrecht’’, aldus Edwin, die het jammer vindt dat de wethouder niet met zijn stichting in gesprek gaat. ,,We staan aan dezelfde kant van de zaak. Hoe mooi zou het zijn als we in gesprek gaan om direct daarna over te gaan tot actie?’’
