Pim de Kam is de eerste bewoner van ecodorp Land van Aine die zijn definitieve huisje heeft betrokken. De gepensioneerde voormalig data-analist bouwde zijn 45 m2 grootte ecohuis helemaal zelf met hulp van zijn dorpsgenoten en is nu de grote wijze pionier waar de overige bouwers terecht kunnen. ,,Tijdens het bouwproces heb ik alle materialen, uren en kosten bijgehouden. Het hele dorp profiteert daarvan. Leuk dat ik een stimulans ben voor de volgende bouwers’’, vertelt hij trots.
Het ontwerp van zijn huis heeft Pim aan een architect overgelaten en een constructeur leverde de technische tekeningen. Vervolgens ging hij zelf aan de slag met zijn schoonzoon. ,,Hij is een kritische metselaar en ik heb hem ingehuurd om de fundering te metselen. Van de bakstenen waar ons terrein vol mee ligt. Het waren lange, pittige dagen voor mij als opperman. Werk voorbereiden, koffie zetten en precies de juiste specie aanmaken’’, vertelt de pionier-bouwer van Land van Aine, die in overleg met een bouwbegeleider en dorpsgenoot Jack alle bouwmaterialen zelf bestelde.
Tekst gaat verder onder de foto.
Houten draagconstructie
Pim koos voor zijn huisje een houten draagconstructie. ,,In de vorm van zogenaamde i-liggers. Dit betekent dat er geen zware balken nodig zijn. Dit scheelt in de kosten. Deze i-liggers hebben medebewoner, en ervaren bouwer, Matthijs en ik in onze eigen loods aan de lopende band geproduceerd’’, glundert de voormalig werknemer van Rijkswaterstaat. Daarna volgden de vloerdelen en werden de wanden in twee dagen geplaatst. ,,Zo mooi om het resultaat van al ons productiewerk te zien. Eind september zaten de dakdelen erop en was het huis wind en waterdicht. De vloer is geïsoleerd met ingeblazen cellulose, het dak met gestorte cellulose en in de wanden is stro geblazen.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Off-grid
De verhuizing had Pim eigenlijk wat eerder gepland, maar het binnenwerk en afwerken kostte meer tijd dan hij had verwacht. De gevels van zijn ecohuisje moeten nog worden gestukt, het dak krijgt nog een EPDM-bedekking en groen en de tuin moet nog helemaal worden aangelegd. Toch is hij inmiddels heerlijk gesetteld in zijn woning, waarin hij off-grid leeft. ,,Op het bouwveld is namelijk nog niets aanwezig. Dus water komt uit de bekende jerrycan en een 1000 liter vat. Grijs water gaat ook naar een vat. De aanleg van een helofytenfilter en wadi duurt namelijk nog wel even. De zonnepanelen zijn een dag na de verhuizing aangesloten.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Pipowagen
De opa van vier kleinkinderen is al sinds 2019 bewoner van ecodorp Land van Aine en geniet ervan om samen met anderen een plek te creëren die recht doet aan wat de aarde te bieden heeft zonder deze uit te buiten. Hij hoefde destijds niet lang na te denken om naar het oude terrein van de Ter Apelse aardappelzetmeelfabriek te verhuizen. ,,Ik woonde bij mijn dochter op het erf in Duitsland, net over de grens. Gepensioneerd en druk met het verbouwen van een BAM-keet tot een heerlijke pipowagen. Toen deze na anderhalf jaar klaar was bleek er op 15 kilometer afstand in Ter Apel een ecodorp van start te gaan. Men zocht terreinbewoners om het oude vervallen fabrieksterrein van 9 hectare in gebruik te nemen en te beschermen tegen ongenode nachtelijke bezoekers. ‘s Avonds laat nog heb ik mijn wagen achter de tractor vervoerd en sindsdien woon ik in het ecodorp.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Pionierswerk
De vervroegde pensionado maakte zo het echte pionierswerk van het ecodorp mee. ,,De gemeenschappelijke ruimten zoals een keuken, woonkamer en een douche moesten nog gebouwd worden. Inmiddels wonen we met ruim 40 mensen op het terrein waarvan 16 kinderen. Hiermee zijn we een zeer levendig dynamisch dorp geworden. Ik geniet er erg van als ik al die kinderen in slierten over het terrein zie rennen, skelteren en fietsen of springen op de trampolines. Het leven hier past echt bij me’’, aldus Pim, die ook een belangrijke rol speelt in de financiën van Land van Aine. ,,Vanaf het begin heb ik me bezig gehouden met financiële overzichten, de boekhouding, jaarrekeningen, projectadministratie en dergelijke. Dat deed ik voorheen ook bij Rijkswaterstaat’’
Tekst gaat verder onder de advertentie.
Shovelwerk
Nu hij als eerste van alle dorpsbewoners zijn definitieve huisje heeft betrokken gaat Pim het wat rustiger aandoen met bouwactiviteiten, maar stil zitten doet hij zeker niet. Net als in de beginperiode kijkt hij alweer uit naar het werken op de shovel, dat hij een heerlijke combinatie vindt met zijn administratieve taken voor het dorp. ,,Op de tractor en shovel en Matthijs op de kraan hebben we in het begin dagen en dagen grond verzet om het eerste veld bouwrijp te maken. Nu ga ik een paar bouwers helpen en heel veel shovelwerk verrichten om de volgende bouwkavels vlak te krijgen. Daarnaast blijft er aanvoer van bouwmaterialen nodig: 24 pallets met stenen, i-liggers, hout, driedubbel glas, kozijnen et cetera. Ook mooie ritjes met de shovel!’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Nergens spijt van
Terugkijkend op de bouw van zijn eigen woning heeft Pim nergens spijt van. ,,Bouwtechnisch heeft het allemaal goed uitgepakt. Het mooiste is dat we het huis zelf gebouwd hebben. Alle latjes en stenen zijn twee of drie keer door mijn handen gegaan, behalve die van het dak. Daar ben ik niet op geweest. De bouw was intensief, met lange dagen. Gelukkig verliep het meestal gemoedelijk, zonder stress en met veel gevulde koeken’’, lacht hij. Vanuit zijn van veel glas voorziene huisje kan hij de verdere ontwikkeling van Land van Aine mooi waarnemen. ,,Voorlopig woon ik op een bouwveld, maar ik geniet van de bouwactiviteiten voor de volgende drie huizen. Over twee jaar woon ik in een voedselbos met acht huizen en een zwemvijver. Ja, ik ben een tevreden mens.’’
