Het pittoreske dorpje Ottoland bestaat uit veel boerderijen en weilanden met koeien en schapen. Het huisje van tiny house-voorvechter Linda den Besten valt er absoluut niet uit de toon en gaat door zijn boerse stijl perfect op in het landelijke decor. Een decor waarin volgens de voorzitter van de initiatiefgroep Tiny House Drechtsteden de tijd heeft stil gestaan en waarvan zij met volle teugen geniet.
Boerderijen met riet gedekte daken, de monumentale gereformeerde kerk en de schaapskooi liggen als een lint in een oer-Hollands polderlandschap met groene weilanden en talloze vaarten en slootjes omzoomd door knotwilgen. Ottoland is een charmant dorpje dat lange tijd slechts 2 straatnamen telde: A en B. In deze groene oase op een steenworp afstand van Dordrecht en Gorinchem is de 50-jarige Linda den Besten de koning te rijk. Haar paradijsje ligt ingeklemd tussen 2 uitersten in het dorpje in de Alblasserwaard.
Tekst gaat verder onder de foto.
Boerderijstijl
Aan de ene kant een rijksmonument in de vorm van een riet gedekte boerderij uit de 17e eeuw. Aan de andere kant een heel kleinschalig nieuwbouwwijkje uit de jaren 80. Daartussen staat dan haar gloednieuwe 21ste -eeuwse tiny house. ,,Mijn huisje ziet er van buiten een beetje in boerderijstijl uit door de wolfskappen op de kopse kant. Wat ik achteraf extra leuk vind, omdat hij daardoor heel mooi past in de omgeving, tussen de andere boerderijen en vrijstaande huizen. ‘s Winters kan ik lopend naar het grotere water om te schaatsen en ‘s zomers fiets ik in 10 minuten naar het strandje aan de Lek. Het is hier vooral veel polder en veel water. Ik hou ervan!’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Ploetert
Linda is geen onbekende in de tiny house-wereld. Al enkele jaren is zij de motor van de initiatiefgroep Tiny House Drechtsteden, nadat zij 7 jaar geleden op Pinterest voor het eerst met tiny houses kennismaakt. ,,Ik was gelijk verkocht! Ik geef niet om ruimte en status. Daarnaast ging milieu voor mij een steeds grotere rol spelen. Ik woonde in Papendrecht in een oud dijkhuis, dat eigenlijk te groot voor mij was en waar ik geen voorzieningen kon treffen om het duurzamer te maken. Het was een beeldbepalend pand en ook financieel ging het niet’’, aldus de nachtverpleegkundige in een verpleeghuis, die keihard ploetert bij gemeenten in de Alblasserwaard, en steden als Papendrecht en Dordrecht, om het wonen in een tiny house mogelijk te maken.
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Buitengebied
Als de eigenaar van een stukje grond aan de A in Ottoland zich bij Tiny House Drechtsteden meldt kan Linda nog niet bevroeden dat haar droom op het punt staat werkelijkheid te worden. ,,Zij hadden grond voor 2 huisjes met al een goedgekeurd principeverzoek. Na het bekijken van de grond bleek dit voor off-grid wonen te klein voor 2 huisjes. Zeker gezien het wonen in het buitengebied. Binnen onze groep hebben we nog wel gevraagd of mensen geschakeld tiny wilden wonen, maar daarin had niemand interesse. De verhuurder is toen een traject vakantiewoningen gestart, maar kreeg hier geen toestemming voor. Hierna kwam hij weer terug bij ons en zodoende woon ik er nu!’’
Tekst gaat verder onder de foto‘s.
Veel groen
Linda laat haar huisje bouwen en in het najaar van 2019 is het zover. Met een grote kraan wordt het fraai ontworpen huisje op zijn plek gezet. ,,Ik heb er bewust voor gekozen mijn huis dwars op het stukje grond te zetten. Ik heb hierdoor een minder ver uitzicht, maar ook geen inkijk in mijn huisje. Ik kijk op mijn tuin en schuur met overkappinkje. Verder veel groen!’’
Het schuurtje is een verplicht nummer van de gemeente, maar achteraf is de tiny house-voorvechter er erg blij mee. ,,Zo kon in elk geval wel mijn loungebank uit het oude huis mee. Die staat nu onder de overkapping. Het is ’s ochtends mijn lievelingsplekje, want dan staat de zon erin. Heerlijk dat ochtendzonnetje. Binnen no time ploffen er dan 2 katten op schoot! De rest van de dag geniet ik overal! In de tuin is altijd wel wat te doen, zoals grasmaaien of snoeien, maar ook de houtvoorraad moet natuurlijk op peil blijven. En ik kan ook best even heerlijk in het zonnetje zitten genieten zonder wat te doen.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Basic
De buitenruimte heeft Linda bewust heel basic gehouden. ,,Ik heb slechts een klein vlondertje als opstap. Een grote veranda vind ik niet nodig, omdat ik overal kan zitten waar ik wil en ik niet het gevoel heb dat ik meer ruimte nodig heb. Verder heb ik veel gras en houtsnipperpaadjes, zodat het mooi natuurlijk blijft.’’ Haar katten Spot en Jessie zijn al net zo in hun sas met het buitenleven rond hun huisje, maar moeten deze uiteraard wel delen met andere dieren. ,,Ze voeren af en toe oorlog met 2 andere katten’’, lacht de Zuid-Hollandse.
,,Verder zie ik veel vogels, waaronder de specht en ‘s nachts ook uilen). De uitzetegels van de buren scharrelen ook altijd bij mij in de tuin en dan zijn er natuurlijk muizen en heel soms een rat. Laatst zat er eentje in de compostbak toen ik hem open deed. Ik schrok mij de tandje! En dan is er nog een hele irritante mol of woelmuis, maar die mag wel gewoon blijven, hoor, ondanks de ravage die hij maakt. En tenslotte kom ik natuurlijk véééééél koeien onderweg tegen tijdens een wandeling en de schapen van de schaapskooi.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Droomplekje
Linda heeft duidelijk haar droomplekje gevonden met haar tiny house en ze mag hier in elk geval een jaar of 10 blijven staan. ,,Ik geniet enorm van de vrijheid, en het rustige leven. Het is echt zo dat de tijd hier wat meer stil staat dan in het drukke stadse leven of in een grotere gemeente als Papendrecht, waar ik eerst woonde. Maar ook gewoon van het feit dat de zon schijnt kan ik al erg genieten. Sowieso ben je je echt veel bewuster van de seizoenen. Niet in de laatste plaats omdat ik off-grid woon en ieder seizoen zijn eigen uitdaging of juist cadeautje biedt. Ik ben trots op mijn stekkie. Het is zo’n heerlijke plek.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Onnoemelijk traag
Haar woongeluk gunt Linda ook anderen en daarom blijft zij met Tiny House Drechtsteden actief om het wonen in tiny houses in haar regio mogelijk te maken. En niet zonder succes. ,,Je merkt wel dat tiny houses steeds meer gaan leven binnen de verschillende gemeentes. Dat neemt niet weg dat als een gemeente besluit voor tiny houses te gaan, de trajecten nog steeds onnoemelijk traag gaan, omdat het allemaal erg spannend is voor de meeste gemeenteambtenaren. Maar goed, ons project in Giessenburg is gelukt, dat is alvast een mooi resultaat! En ook hebben we de weg vrij gemaakt voor een aantal individuele plekken in de gemeente Molenlanden. Nu op naar hopelijk de gemeente Zwijndrecht en ook in Dordrecht blijven we proberen een groen project te starten.’’
Groen moet het wel zijn voor de verpleegkundige, die zich ook steeds meer bewust van hoe belangrijk het buitenleven voor haar is. ,,Dat merk ik als ik een paar dagen bij mijn vriendin ben. Ik wil al heel snel naar buiten. Ik vind het echt niks om de hele dag binnen te zitten. Zodra het lekker is eet ik m’n ontbijtje buiten. ‘s Zomers zal je me niet snel binnen vinden!’’
Tekst gaat verder onder de foto.
5-jarig jubileum Klein Wonen Magazine
Dit artikel verscheen in november 2021 in de veertiende pdf-editie van Klein Wonen Magazine, die je nog steeds gratis kunt downloaden door HIER te klikken. In het kader van het 5-jarig jubileum van Klein Wonen Magazine publiceren we de komende tijd inspirerende verhalen en achtergrondartikelen uit de jonge historie van ons online magazine/website, waaronder een aantal die nog niet eerder op onze website zijn verschenen.
