Een jaar geleden was hier nog niets. Nu zijn we compleet, een dorp van 10 huisjes is in de afgelopen 12 maanden ontstaan. Als je aan komt rijden of lopen is het een vrolijk gezicht. Elk huisje is weer anders en past bij de bewoners. Aan de oudste huisjes zijn al veranda’s gegroeid, bij de wat jongere exemplaren zijn ze nog druk bezig met de basis. Oud of nieuw, de lente laat zijn sporen na. Klein Zuidbroek staat in bloei!
Het huisje van Tim en Reinier werd op een vrijdagochtend in Utrecht op de dieplader getakeld en in vliegende vaart op haar plek gezet. Na een maand verder klussen op het terrein verhuisden ze met een camper vol planten en 2 katten naar Apeldoorn. Er wordt nog gekookt op een campinggasstel en buiten gedoucht, maar het huisje vordert aardig. Toen was het alleen nog vol verwachting uitkijken naar het huisje van Anne, het laatste huisje van ons dorpje. De verplaatsing was spannend, maar ook dit huisje is zonder grote kleerscheuren veilig thuis aangekomen! De komende tijd zullen Anne en haar vader de laatste grote klussen afronden en zal ze zich snel bij ons voegen.
Nu alle huisjes op hun plek staan heeft iedereen wat meer tijd om klussen op te pakken op en rond het terrein. Om voorbijgangers te informeren over dit project hebben we een infobord ontworpen en geplaatst naast ons toegangshek. We merken dat mensen steeds meer gewend raken aan onze aanwezigheid, maar het blijft natuurlijk een bijzonder gezicht. Omdat we niet altijd iedereen te woord kunnen staan en het niet altijd duidelijk is dat we op privéterrein wonen hebben we dit bord in het leven geroepen.
De aarde van Klein Zuidbroek zit vol verrassingen
Onze gemeenschappelijke ruimte is in de tussentijd uitgegroeid tot een prachtig fietsenhok met een aparte ruimte waar een wasmachine staat, die we delen, en gezamenlijk gereedschap. De volgende grote klus is de vuurplaats in het midden van ons terrein, hier gaan we een mooie vuurcirkel maken met banken gemaakt van pallets. Ook de moestuin begint steeds levendiger te worden, de ingezaaide gewassen komen boven en er kan al geoogst worden! Spinazie en rucola is er in overvloed en de kroppen sla worden met de dag groter. De aarde van Klein Zuidbroek zit vol verrassingen, er komen ook genoeg dingen boven de grond die we niet hebben ingezaaid. Zo groeit er melganzevoet in de moestuin, onkruid voor de een en een lekker maaltje voor de ander.
Nu we op een groot stuk van het terrein de natuur een beetje zijn gang laten gaan komen de prachtigste bloemen en kruiden tevoorschijn. De kamille, weegbree, herderstasjes, klaprozen, paardenbloemen en een variatie aan lange grassen versieren de grond om de huisjes heen. Op bepaalde plekken had het gras echter de overhand. We hebben daarom de handen ineen geslagen met Apeldoorn Wilde Flora Stad, een initiatief van de gemeente Apeldoorn voor het vergroten van de biodiversiteit. Zij zorgen in Apeldoorn voor bloemrijke bermen zodat veel bijen, vlinders en andere insecten daar profijt van hebben en het staat natuurlijk prachtig! Medewerkers van de gemeente oogsten de zaden zelf en laten deze drogen zodat ze het volgende jaar weer ingezaaid kunnen worden. Op bepaalde plekken op en rond ons terrein hebben we verschillende soorten wilde bloemen en bloemige grassen ingezaaid, we kunnen niet wachten tot ze boven komen.
Onze boomgaard aan de rand van het terrein met babyperenboompjes is inmiddels uitgegroeid tot een soort bomenasiel. Bomen die een nieuw thuis zoeken vinden in Klein Zuidbroek een fijne plek om te wortelen. De perenboompjes worden nu vergezeld door een kersenboom en een pruimenboom van maar liefst 100 jaar oud!
Het leven in een community is bijzonder, de drempels om elkaar te ontmoeten zijn zoveel kleiner en een buurman of buurvrouw is een zwaai ver weg. Er is genoeg ruimte om zowel met als zonder elkaar te leven. Een helpende hand of een missend stukje buis of schroefje is zo gevonden, evenals een groepje om vuur mee te maken en de dag af te sluiten. We delen niet alleen spullen, eten en klusmateriaal met elkaar, maar ook bijzondere momenten. De bloeiende zomer van Klein Zuidbroek werd ingeluid met de geboorte van het kindje van Iris en Bouke, terwijl de rest van de bewoners zenuwachtig in de moestuin aan het werk waren. De kersverse vader kwam struikelend naar buiten om ons te vertellen dat zijn zoon op de wereld was gezet. Hoe bijzonder is het dat we daar onderdeel van mochten zijn! Welkom Miko, onze jongste Klein Zuidbroeker!
Een versie van dit artikel verscheen ook in editie 13 van Klein Wonen Magazine