Na ruim een jaar tiny wonen maken we de balans op. Werkt dit eigenlijk allemaal wel voor ons? We hebben er jaren over gepraat voor het eindelijk lukte om het ook echt te doen. Was de droom in theorie in de praktijk net zo mooi?
We zitten buiten op de veranda. Onze benen bungelen over de rand op en neer en naast ons staat een biertje. Hebben we wel verdiend. Wat was het onwijs hard werken en nog zijn we na dik een jaar niet klaar. Er moet nog steeds van alles gebeuren, maar we blijven stappen zetten. Ik kijk naar Boy in afwachting van zijn reactie op mijn vraag wat denk je lief, is het het allemaal waard? De vraag komt na de gezamenlijke constatering dat we een pittig jaar achter de rug hebben. We kregen ons tweede kindje, verlieten ons leven in het drukke Amsterdam en sprongen in het diepe door volledig off-grid tiny te gaan leven.
Tekst gaat verder onder de foto’s
Wij kunnen dit
Hij kijkt even opzij, glimlacht en zegt: Ja. Wij kunnen dit. En het gaat ook nog eens heel goed. Ik lach en knik. Het is waar. Wij kunnen dit. We hebben echt niks nodig zolang we elkaar hebben. Ook al is het echt niet makkelijk. In het afgelopen jaar hebben we ook gemokt, gescholden, gehuild, getrokken en geduwd, maar zelden tegen elkaar. En ondanks het chronische gebrek aan tijd om allerlei redenen, genieten we van de momenten dat we even niks doen. Gewoon samen een biertje drinken op de veranda, terwijl we om ons heen kijken, de vogels horen of de sterren zien. Of als de kindjes met water en zand spelen in de tuin, helemaal vies, maar zo blij en vrolijk. We zijn nog steeds bezig om alles af te krijgen, maar met elke stap die we zetten wordt het wonen hier nog iets fijner. Zo hebben we eindelijk de veranda aan de voorkant van ons huis afgemaakt. En naast dat dat op zichzelf al heel fijn is, betekent het ook dat onze keuken eindelijk helemaal open kan.
Tekst gaat verder onder de foto
Samen duwen we de keuken open, naar buiten. Ik sleep meteen de tafel naar buiten en zet de jongens aan tafel met een stuk fruit. Ik kijk er van een afstandje naar. Boy is alweer allemaal andere dingen aan het doen, maar ik neem even het moment om te zien dat het precies is geworden wat we voor ogen hadden. De deur is open, ons huis is open. En daarmee wij ook. Open om meer te genieten. Open voor het idee dat ondanks alles, de praktijk nog veel mooier is dan de theorie.
