Op een hoekkavel in het Friese dorp Hallum prijkt te midden van een heerlijke tuin het tiny house van Linda en Manfred Peppel. De buurt kijkt in eerste instantie wat sceptisch tegen het kleine huisje aan, maar reageert al snel positief. ,,Er komen gesprekken op gang door ons tiny house’’, vertellen de bewoners, die na veel gesteggel met de welstandscommissie nu heerlijk klein wonen.
Als Linda en Manfred eens serieus nadenken over hun toekomst komen zij tot de conclusie dat zij graag samen meer van het leven willen genieten en het liefst op een duurzamere manier. ,,Onze leefsituatie voelde onlogisch en onnodig. We woonden in een eengezinswoning met 3 slaapkamers en een zolder. Juist doordat de woning zo groot was voor twee personen kwamen we tot de conclusie dat we al die ruimte niet nuttig gebruikten. Je kunt maar in één ruimte tegelijk zijn. De rest was feitelijk opslag. We wilden duurzamer en kleiner wonen’’, aldus het stel, dat tegelijkertijd ook nadacht over vervroegd pensioen om meer samen te kunnen ondernemen. ,,Met de maandlasten die we hadden was dat onmogelijk. We hebben toen een lijst gemaakt van hoe wij de toekomst zagen en met dat doel zijn we gaan rekenen vanuit mogelijkheden.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Vrij bouwen
De uit de regio Rotterdam afkomstige vijftigers bezoeken vervolgens verschillende bijeenkomsten van tiny house-projecten en verdiepen zich in zelfvoorzienend leven. De eerste stap is de verkoop van hun woning om vervolgens twee jaar lang antikraak te gaan wonen. In die tijd groeit het plan om een tiny house op een eigen kavel te bouwen. ,,Via Funda hebben we gezocht naar een kavel met woonbestemmingsplan Wonen-1, zodat je binnen de kaders van het plan en welstandscommissie vrij kunt bouwen. Daarnaast moest de kavel aan enkele wensen voldoen, zoals een grote tuin waarin plaats is voor een moestuin, rustige woonomgeving met basisvoorzieningen in de buurt en betaalbaar. Friesland heeft veel ruimte en dorpen waar je goed kunt wonen. Een bezoek aan Friesland, de kavel en het dorp was doorslaggevend. Hallum heeft voldoende voorzieningen en is een prachtig dorp!’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Zo klein mogelijk, maar wel comfortabel
Voor het ontwerp van hun huisje nemen Linda en Manfred een architectenbureau in de arm. ,,Met hen zijn we de plannen gaan uitwerken. Zo klein mogelijk, maar wel comfortabel. We wilden in elk geval een slaapkamer op de begane grond, veel licht in huis en klein genoeg om in energie zelfvoorzienend te zijn. Onze gedachten op papier terugzien was geweldig’’, vertelt Linda, waarna de strijd met de welstandscommissie begint. ,,Deze had er moeite mee dat het om een kleine woning ging, omdat het een ruim perceel op een hoeklocatie betrof. Gedurende het vooroverleg en overleg tijdens de aanvraag van de bouwvergunning is er conform veelal onduidelijk en soms duidelijk advies van de welstandscommissie veel gewijzigd aan het plan.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Handen vol
De architect heeft inderdaad zijn handen vol aan de opstapelende wensen van de welstandscommissie. Zo mag er geen apart schuurtje op de kavel worden gezet. ,,Het advies was de woning vergroten en een inpandige berging aan de woning vast te realiseren, waardoor de woning meer betekenis zou krijgen’’, legt Manfred uit. Hun tiny house van 35 m2 wordt op papier met 10 m2 schuuroppervlakte vergroot en de architect laat het dak over de aanbouw uitlopen. De welstandscommissie vindt vervolgens dat een enkel raam in de schuurgevel te weinig straatgerichte expressie oplevert en dat het tiny house onvoldoende aansluit op de overige woningen in de wijk. ,,Hoewel de woningen in de straat een grote verscheidenheid laten zien vonden zij een sterkere aansluiting nodig. Dus hebben we de nok verhoogd en de dakpannen in dezelfde kleur als de meeste daken in de straat gekozen.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Zelf afbouwen
De ambtenaren willen ook graag zien hoe de tuin eruit komt te zien. ,,Het tuinplan moesten we daardoor al vooraf bedenken en indienen. Zo is de positie van de woning op de kavel op advies van de welstandscommissie nog meerder malen veranderd’’, zegt Linda met een zucht. Uiteindelijk kost het de vervroegde pensionado’s anderhalf jaar om de vergunningaanvraag rond te krijgen. Een bouwbedrijf uit de regio draagt zorg voor het wind en waterdichte casco van de houtskeletwoning, waarna de bewoners zelf aan de slag gaan. ,,Het was voor ons een logische keuze om zelf het huis af te bouwen. Manfred is heel handig en het bood ons meer ruimte om tweedehands materialen te hergebruiken. Tijdens de bouw hebben wij zelf ook de schoorsteen geplaatst, voorbereidende werkzaamheden voor de zonnepanelen gedaan en waterleidingen in de vloer gelegd. Nadat de woning was opgeleverd zijn we met de afbouw begonnen, zoals het plaatsen van de zonnepanelen, de aansluiting op de batterij, alle aanleg van elektra en water, isolatie, binnenwanden, plafond, badkamer, keuken, trap, vloer et cetera.’’
Tekst gaat verder onder de foto‘s.
Ruimtelijk gevoel
Het eindresultaat mag er zijn. Komend door de voordeur stap je meteen de 17,5 m2 grootte woonkamer binnen, die voorzien is van glaspartijen tot op de grond en dubbele openslaande deuren naar de tuin. Boven de woonkamer is geen plafond gerealiseerd, waardoor je vijf meter omhoog kunt kijken. ,,De ramen en de hoogte geven een heel ruimtelijk gevoel’’, stelt Manfred. Een rocketstove naast de knusse bank zorgt voor de hoofdverwarming van wat het duo heeft omgedoopt tot de stressvrije zone. Rechts van de voordeur kom je in de keuken, waarachter de slaapkamer is gesitueerd met een deur naar de badkamer. Een smalle vaste trap leidt naar de verdieping met een hobby/logeerkamer boven de keuken. Aan de zijkant van de woning is de inpandige schuur, waarin de wasmachine, droger en warmwaterboiler een plaatsje hebben gekregen.
Tekst gaat verder onder de foto‘s.
Efficiënt met ruimte
Bij het afbouwen zijn de 54-jarige Linda en de vier jaar oudere Manfred efficiënt met de beperkte ruimte omgegaan. Zo is de trap weggewerkt in een kast met uitklapbaar gedeelte, heeft de slaapkamer een plafondhoge vijfdeurs kast, opbergruimte onder het bed en is net als de badkamer voorzien van een schuifdeur. Verder is de eetkamertafel uitklapbaar en staat de tv op een verrijdbaar kastje om te switchen tussen de woon- en slaapkamer. ,,Voor de rest is het niet nodig om ruimtebesparende voorzieningen te treffen, want de woning is groot genoeg voor hoge inbouwkasten en laat voldoende leefruimte’’, aldus Linda.
Tekst gaat verder onder de foto.
Buren zijn content
Buurtbewoners zijn inmiddels gewend aan de nieuwe klein woners. ,,De naaste buren zijn juist heel content met ons kleine huis met daaromheen veel groen. Er komen gesprekken op gang door ons tiny house. Het blijkt dat veel mensen graag kleiner en energiebewuster willen wonen. Maar er zijn ook mensen die ons huis op een vakantiewoning vinden of het te klein vinden voor zichzelf. Omwonenden die bij ons binnen zijn geweest vonden het wel ruimer dan ze hadden verwacht.’’ De tuin is inmiddels ook aardig aan het groeien, mede door de vele vaste planten die de westerlingen van hun buurtgenoten hebben gekregen. ,,Wij vinden het belangrijk om omringd te zijn door groen en bloemen, die bijen, hommels, vogels en vlinders aantrekken. Belangrijk is ook dat we zelf groenten en fruit kunnen verbouwen’’, glunderen de voormalig financieel begeleider en projectmanager deurtechniek. ,,Het is een fantastisch huis. We genieten dagelijks. We noemen het ook geen wonen, maar een beleving waar we heel happy van worden.’’
