Klein wonen-liefhebbers zijn op zoek naar kleine woonruimte. Wat ze zeker niet zoeken is weinig buitenruimte of chronisch gebrek aan uitzicht. Hoe los je dat op? Onze blogger Marcel van Mierlo nam vier huisjes onder de loep en presenteert ze in twee delen. Woensdag volgt deel twee.
Als professioneel snowboarder verdiende Mike Basich 175.000 dollar per jaar. Hij woonde in een huis van bijna 400 m2 en reisde de wereld rond voor internationale toernooien. De bakken met geld en het gigantische huis maakten hem echter niet gelukkig. Na beëindiging van z’n sportloopbaan koos Mike ervoor te vertrekken uit de hectiek, die hij zo gewend was. Hij bouwde een hutje op z’n eigen heuvel in het Sierra Nevada-gebergte in de buurt van Truckee in Californië. Geen elektriciteit of indoor sanitair, wel meer dan 16 km2 skipistes!
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Vijfhoekige plattegrond
Vijf jaar lang is hij bezig geweest met het bouwen van zijn huis met de vijfhoekige plattegrond. De bouwrotsen heeft hij bij elkaar gezocht op z’n berg en ook zelf gemetseld. Douglas spar en dennenhout om de constructie af te bouwen waren uiteraard voldoende voor handen op z’n eigen landgoed. En zo ontstond een heerlijke woning van 25 m2 met een prachtig glas-in-loodraam boven z’n bed.
Tekst gaat verder onder de foto‘s.
,,Toen ik deze plek kocht, heb ik gelijk een boom vermalen om te dienen als ondervloer’’, vertelt een gepassioneerde Mike. ,,De vloerconstructie bestaat uit houten balken van 6 x 12 inch en de dakconstructie uit houten balken van 4 x 12 inch op een staalconstructie die m’n neef voor me heeft gemaakt. Hierdoor ontstaat een mooi gebogen dak. Voor de afwerking van het plafond en de wanden aan de binnenkant heb ik hout van een pijnboom gebruikt. Die kapte ik ook op mijn eigen berg. Eén boom was genoeg voor het hele huis.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Stropaleis
Jordi Pimas, architect bij studio1984, vertelt enthousiast hoe het strobalenhuisje is ontstaan. ,,We hebben dit kleine gebouwtje gemaakt voor een ecologisch architectuurfestival. We wilden op 15 m2 laten zien hoe je met een klein budget en natuurlijke materialen een super duurzaam gebouwtje kan realiseren zonder technische hoogstandjes.’’ Het huisje is oorspronkelijk ontworpen als expositieruimte, maar met een keukentje en badkamer kan het concept gemakkelijk worden uitgebreid tot een huisje of studiootje.
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Voor het festival is de stro onafgewerkt gelaten. Dit maakt het eenvoudig om het materiaal te hergebruiken. ,,Om de levensduur te verlengen kan je natuurlijk overwegen klei aan te brengen op de gevel, maar dan lever je wel in op de uitgangspunten die het strohuisje juist zo bijzonder en duurzaam maken’’, aldus Jordi. Het strobalenhuis is geïnspireerd door de vorm van traditionele boerenschuren, maar dan gebouwd met lokaal beschikbare en hernieuwbare bouwmaterialen. ,,De cabana heeft, qua gebruik, veel weg van een groot vogelnest. De ruimte is eenvoudig en open, waardoor het een rustig toevluchtsoord is met alleen de minimale benodigdheden.’’ Een groot raam kijkt uit op het omliggende landschap, terwijl een lang zijraam de mogelijkheid biedt de vlucht van de vogels te volgen. Gie Romain, eveneens architect bij Studio 1984 vult aan: ,,Een van onze favoriete onderdelen is het grote raam met uitzicht op de omgeving. Het schrijnwerk is onzichtbaar van binnenuit en dit geeft een nogal indrukwekkend gevoel, daar krijg je echt rillingen van.’’
Lees ook deel 2 van dit tweeluik. KLIK HIER!
