Kees Hoekstra is een bijzondere man. Autodidact architect, voormalig woonwagenfabrikant, columnist, wereldreiziger, campingbaas, tiny house-ontwerper en nog veel meer. Zelf zegt hij van nature een luie man te zijn, maar als het om klein wonen gaat, is hij klaarwakker en actief. Hij neemt geen blad voor de mond en spuwt het ene na het andere idee eruit. Klein Wonen Magazine laat hem vertellen over zijn ideeën en meningen.
De al dertig jaar in Frankrijk woonachtige Kees heeft in zijn leven al heel wat gedaan, maar is naar eigen zeggen nog lang niet klaar. Hij is dan ook een man van ideeën, ook op het gebied van klein wonen. De geboren Hengeloër verbaast zich al jaren over de laksheid van gemeenten. ,,Toen ik 40 jaar geleden kamers zocht in Groningen was het al drama. En elk jaar las ik in september in diverse kranten, dat er nauwelijks kamers te vinden waren. Ze kunnen elk jaar hetzelfde artikel plaatsen, want de problemen worden alleen maar groter. Vluchtelingen, arbeidsmigranten, buitenlandse studenten noem maar op. Er is voor bijna niemand iets beschikbaar! Ik verbaas me dat er in al die jaren geen ruk gebeurd is aan het oplossen van de woningnood.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Studentenwagen
Ideeën voor oplossingen heeft de creatieveling genoeg. Zelf bouwde Kees ooit tientallen woonwagens, die hij verkocht van Zweden tot Spanje. Dergelijke pipowagens zouden volgens hem prima kunnen worden ingezet als studentenwoning. Hij bedacht de Studentenwagen. ,,Dat is een budget-woonwagen, die overal zou kunnen staan en die ook gemakkelijk verplaatst kan worden. Voorzieningen loskoppelen, tractor ervoor en op naar de volgende plek. Ze hoeven niet duur te worden en het is een vrolijker gezicht dan die lelijke containers. Ik heb lang geleden eens een werkplaats bezocht in Amsterdam waar ze containers ombouwden. Die dingen kostten toen turn-key al 75.000 euro! Voor dat geld kon ik destijds drie woonwagens leveren en dan heb je plek voor zes personen in plaats van twee.’’
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Demontabel stadshuisje
Ook andere woonideeën werkte Kees uit. ,,Als ik een ideetje heb, maak ik ook een schetsje om er beter over te kunnen nadenken.’’ Zo ontsproot de stads tiny uit zijn brein. Een demontabel huisje met twee verdiepingen, dat weinig plaats inneemt. ,,Het kan in een paar dagen ergens anders geparkeerd worden en lege plekken in de stad opvullen. De begane grond kan als werkplaats gebruikt worden en de eerste en tweede verdieping voor wonen. Met een haak aan de gevel kun je je spullen het huis in takelen.’’ De ideeënman bedacht ook een gevellift voor leegstaande woningen boven winkels. ,,Winkeliers willen vaak niet dat huurders door hun winkel naar boven gaan. Dankzij een simpele gevellift hoeft dat dus niet. Even een raam verbouwen tot voordeur en klaar. Meer leven in de stad en meer veiligheid!’’
Tekst gaat verder onder de afbeeldingen.
Opzetetage
Optoppen op flatgebouwen is de laatste tijd in opkomst, maar Kees schetste al eerder de opzetetage voor woningen met plat dak. ,,Die kan prefab gebouwd worden en is in een paar dagen geïnstalleerd. Gemeenten doen soms ook niet moeilijk over dergelijke constructies. Huizen worden er mooier van en de waarde neemt ook toe. Zeker als je een mansarde dak plaatst. Chique! Het zou mooi zijn als gemeenten dit soort initiatieven zouden stimuleren. Kost ze niks! Ik heb wel eens contact gezocht met lieden die in diverse gemeenten over huisvesting gaan, maar die schuiven aanvragen en discussies door naar collega’s of andere instanties. Het woningtekort voor starters en studenten interesseert ze niks. Ik heb eens een ambtenaar gesproken, die de studentenwagen leuk vond. Hij vond het echter een groot nadeel dat ze niet gestapeld kunnen worden. Out of the box-denken is kennelijk geen vereiste om ambtenaar te worden.’’
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Datcha
Tijdens een verplichte rustperiode in zijn leven ontwierp Kees ook een tiny house, die hij Datcha noemde. ,,Datcha is Russisch en betekent niets anders dan buitenhuis. Het staat niet voor een bepaalde stijl. Nadat we ruim 30 nieuwe woonwagens verkocht hadden, wilde ik de business uitbreiden met kleine huizen. Ik had een serieuze hernia en kon niet veel anders dan op bed liggen en schetsen maken. Toen heb ik de Datcha ontworpen, laten bouwen en naar Frankrijk laten brengen. Op ons campinkje in de Ardèche de boel opgebouwd zonder vergunning, soepele burgemeester, en vervolgens jarenlang goed verhuurd aan enthousiaste vakantiegangers.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Tiny house
Toen hij zijn dochter Kim in het begin van haar studententijd met drie anderen zag wonen in een aftands flatje, begonnen zijn handen weer te jeuken. ,,Ik heb voor haar een tiny house ontworpen. Een zeer compleet huisje met badkamertje en keuken inclusief koelkast en wasmachine. Met aansluitingen voor water en elektra en desgewenst kunnen er op het platte dak zonnepanelen geplaatst worden en regenwater worden opgevangen.’’ Zijn dochter heeft volgens Kees twee linkerhanden, dus zelfbouw ging het niet worden. ,,Een tiny house ontwerpen en bouwen is best lastig. Je moet je inlezen, veel YouTube kijken, een berg gereedschap kopen, een loods huren en minstens een jaar lang elk weekend gaan timmeren. Dan is nog steeds de kans groot dat je fouten maakt en misschien deels opnieuw moet beginnen.’’
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Geen jaar lang zelf timmeren
Kees liet zijn ontwerp dan ook bouwen door de Poolse mannen, die voorheen ook zijn woonwagens bouwden ,,Veel woningzoekenden die nog studeren of full time werken, willen niet een jaar lang timmeren en vervolgens op een kaal weiland wonen en hun eigen riolering en septic tanks aanleggen. Ze willen gewoon een fijn huisje in of bij de stad en willen daar ook gewoon voor betalen.’’ Het tiny house was nog niet klaar of dochterlief vond een mooi appartementje in Utrecht.
Te koop
Onbewoond zette Kees het huisje meteen te koop. ,,Het was al bijna verkocht, maar mensen durven zonder staplek en vergunning niks te kopen. Nu staat het al enige tijd ongebruikt in Nieuwkoop. Zonde, want je kunt er zo morgen al in, als je een plekje hebt. Ik hoop dat de discussies over staplekken snel leiden tot meer locaties, zodat ik ons tiny house eindelijk een keer kan verkopen. Wie interesse heeft kan mij mailen via keeshoekstra-ardeche@wanadoo.fr’’, glimlacht Kees, die van mening is dat de mensen die wel al in een tiny house wonen weinig doen voor wie nog geen plekje heeft. ,,Ik heb een paar plekken met tiny houses in Nederland bezocht en ben een beetje verbaasd over de mentaliteit daar. Zij hebben het voor elkaar en anderen moeten het zelf maar uitzoeken.’’
