Zijn boot is met een lengte van 35 meter niet bepaald tiny, maar de twintig vierkante meter die hij ervan bewoond wel degelijk. Albert van Iperen streeft een zelfvoorzienend leven na. Off-grid of shit is zijn levensleus, maar toch kiest hij ervoor om voorlopig nog met enige shit te leven. In een bijzonder interview vertelt hij over klein wonen en zijn levensfilosofie.
Met zijn toenmalige vriendin trok Albert er in 2013 op uit met een acht meter lange boot. Na drie maanden zwerven over voornamelijk Franse wateren keerde hij als een ander mens terug in Amsterdam. ,,We zijn naar Parijs gevaren en daarna verder via de oude Franse kanalen en weer terug. Al die tijd hebben we op twintig vierkante meter gewoond. Ik realiseerde mij dat ik verder niets nodig had’’, aldus de geboren Scheveninger.
Tekst gaat verder onder de foto
Roef van 20 vierkante meter
Inmiddels woont de meubelhersteller op een forse boot aan de Zaan in Wormer. De meeste ruimte wordt ingenomen door zijn stekkervrije werkplaats, waar hij anderen kennis wil laten maken met ambachtelijke middelen, materialen, gereedschappen en technieken. Zijn roef in het oude schip is nog steeds niet meer dan twintig vierkante meter. ,,Ik heb er een bed uit de directoire periode staan. Bedden uit die periode zijn korter, omdat er half zittend in werd geslapen. Hoofd- en voeteneinde zijn van gelijke hoogte. Het bed heeft daardoor het karakter van een intieme kleine eigen ruimte. Tegenover het bed staat een Frans hout gestookt fornuisje. Daarmee kun je zowel verwarmen als koken. Er zit ook een oven in. Wat mij betreft is met een bed en een mogelijkheid om te koken en stoken het wonen in de basis geregeld.’’
Tekst gaat verder onder de foto‘s
In het kleine woongedeelte heeft Albert ook een ouderwetse draaibank staan. ,,Dat is mijn gamestation. Ik ben niet iemand die veel aan wonen doet, heb ik gemerkt. Een woning verandert bij mij al snel in een werkplaats. Laboratorium is misschien een beter woord. Laboratorium, werkplaats, proefstation…. Ik associeer wonen niet met comfort of gemak behalve waar het mijn bed betreft’’, aldus de bootbewoner, die het klein wonen als een experiment ziet. ,,Ik ken nu meerdere fases van klein wonen. Iets anders dan verwarmen en koken combineren, komt mij nu als totaal onzinnig voor. De was doen en drogen, voor schone kleren kunnen zorgen, vind ik heel onhandig om ook op een kleine eigen plek te moeten regelen. Daar kun je beter een aparte gezamenlijke voorziening voor organiseren.’’
Tekst gaat verder onder de foto
Klein wonen, meer vrijheid
Klein wonen gaat volgens Albert de komende jaren steeds belangrijker worden, omdat hij van mening is dat de huidige visie van de overheden geen stand kan houden. ,,Er worden problemen aangewezen door overheden, die zij op willen lossen door alles centraal te regelen. De daarbij behorende kosten aan energie, administratie en controlesystemen moeten door de bevolking worden opgebracht. Het gaat nog een tijd duren voordat deze slang door heeft dat hij zijn staart sneller op eet, dan dat die staart weer aangroeit. Klein wonen, en alles wat daar bij komt kijken, komt overeen met het opzij kunnen stappen van iets wat zichzelf onbetaalbaar aan het maken is en tot allerhande dwang over moet gaan om zichzelf in stand te houden. Wie klein woont is minder te belasten door dit destructieve systeem en beschikt daardoor over meer vrijheid om samen te leven op een manier die beter in balans is met de omgeving. Klein wonen is tonen dat het anders en beter kan. Voor veel mensen begint het ook noodzakelijk te worden, omdat de kosten van wonen niet meer op te brengen zijn.’’
Tekst gaat verder onder de foto
Off-grid of shit
Zijn hang naar meer onafhankelijkheid van het huidige systeem heeft bij Albert een voorliefde voor zelfvoorzienend leven gekweekt. Zijn levensleus is dan ook off-grid of shit. ,,The grid is ultiem comfort, luxe en gemak, maar het heeft een prijs. Naast de kosten aan energie en grondstoffen maakt het mensen afhankelijk en bereid om steeds meer op te offeren voor een gevoel van veiligheid. De shit is dat die veiligheid gekocht moet worden door eigen en andermans vrijheid in te leveren. Het comfort, het gemak en de luxe zijn nooit bevredigend, omdat naarmate je er meer van koopt de prikkel afneemt. Mensen worden ongevoelig. Het kost steeds meer moeite om geprikkeld te worden en dat geeft een gevoel van overbodig te zijn als er geen prikkel is. Terecht, omdat the grid je overbodig maakt. Zij laat je mee betalen aan je eigen overbodigheid. Off-grid heb je simpele ongemakken die je niet uit de weg kunt gaan. Dat maakt je zinvol en nuttig voor jezelf en anderen. Je biedt dingen het hoofd in plaats dat je ze probeert te ontwijken, uitbesteden of afkopen. Het hoofd wordt daar rustig van. Rustig en shitvrij.’’
Tekst gaat verder onder de foto
Niet afzonderen
Ondanks zijn stellige overtuiging heeft de 51-jarige levensfilosoof zelf nog niet voor een volledig off-grid-leven gekozen. ,,Ik leef niet off-grid omdat ik mij niet wil afzonderen. Off-grid betekent voor mij het nieuwe bouwen naast het oude. Aan het grootste deel van de voorwaarden om off-grid te gaan heb ik voldaan. Het is zaak te bewaren wat goed is en dat doe je naar mijn mening niet door je af te sluiten. Off-grid kunnen gaan is een onderhandelingspositie hebben. Helemaal off-grid is nu een vakantie waar je op een gegeven moment weer van terug moet komen. Je hebt dan grid-pauze gehad. Ik plan de reis en maak grid-banden losser, zodat vertrekken gemakkelijker wordt. Ik verzamel de kennis daarvoor en wil met anderen de reis bespreken. Dat is, denk ik, de beste, gezondste, leukste en minst dure manier om te krijgen waarvoor je off-grid zou wil gaan.’’
Binnenkort vertelt Albert op Klein Wonen Magazine meer over zijn klein wonen-bestaan en zijn stekkervrije werkplaats.
