Mirjam Looij heeft geen moment spijt van haar tiny house

Mirjam Looij vertelde in onze vorige editie over bewuster leven, waarover zij een boek schreef. Haar tiny house speelt daarin een belangrijke rol. De foto’s bij haar interview maakten niet alleen veel lezers, maar ook ons heel nieuwsgierig naar het verhaal achter dit fraaie huisje op wielen en haar tiny house-leven. Dus zochten we Mirjam nog eens op en vertelde zij honderd uit.

 

Het prachtige huisje is de uitkomst van een wensenlijstje

Het tiny house van Mirjam en haar man Corné is beslist geen doorsnee huisje op wielen. Het heeft een bijzondere vorm en is ook redelijk groot. Voor een tiny house dan! Het prachtige huisje is de uitkomst van een wensenlijstje dat Mirjam en Corné opstelden voor het ontwerp. ,,Daar stond op: verplaatsbaar, veel licht, een extra kamertje, een bad, ramen die open kunnen en een vaste trap naar het slaaploft’’, vertelt Mirjam, die vooral het extra kamertje een hoge prioriteit gaf. ,,Ik wilde een plekje waar ik mezelf terug kan trekken. In deze coronatijd werk ik veel vanuit dit kamertje. Daarnaast dient het kamertje nu als logeerkamer en wordt het misschien later een kinderkamer. We hebben ons tiny house dus ook gebouwd met oog op de toekomst.’’

Het tiny house heeft heel wat raampartijen, want Mirjam en Corné willen graag zoveel mogelijk natuurlijk licht naar binnen halen. De keuken heeft een 2pitskookstel zonder grote apparaten. In de badkamer staat een composttoilet en een klein bad waar ook gedoucht kan worden. Naast de badkamer is het kleine extra kamertje van ongeveer 2 bij 2 meter. Hier staat een bureau en een opklapbed voor de logés. Naast het kamertje staat de kast die gebruikt wordt als systeem- en opbergkast. ,,Slapen doen we in onze slaaploft, die we kunnen bereiken met een trap waarin allerlei handige lades zitten om onze spullen in op te bergen. De droom is om het huisje in de toekomst volledig zelfvoorzienend te maken maar voorlopig hebben we nog een aansluiting nodig voor water.’’

 

Het betekent bewust boodschappen doen

Minimalisme is ook een grote rol gaan spelen bij het paar. ,,Dat betekent ook veel minder kleding shoppen, maar enorm blij zijn als je een kledingstuk gevonden hebt waar je specifiek naar op zoek was. Het betekent bewust boodschappen doen bij een lokale boer en zoveel mogelijk groente en fruit uit het seizoen halen. Want staan we nog wel eens stil bij de aarde waar het in groeide, het water dat het voedde, de handen die het oogstte en de reis die het aflegde? Kortom sinds we in een tiny house wonen leven we een stuk duurzamer dan voorheen. Het tiny house-leven dwingt je om zuiniger om te springen met alles wat de aarde ons geeft.’’

Een schuldenvrij leven vindt Mirjam ook een verademing. ,,Daardoor komt er automatisch meer ruimte om je leven vorm te geven zoals je dat graag wilt. Ik ben bijvoorbeeld een dag minder gaan werken, waardoor ik meer tijd heb om te schrijven en tijd te spenderen met de mensen die belangrijk voor mij zijn. We wonen ook dichter bij de natuur. We zijn veel vaker buiten dan voorheen, ook bij minder goed weer. Sinds ik op deze natuurlijke plek woon voel ik de drang om meer plantenkennis te vergaren en te weten wat er om ons heen groeit en bloeit. Om die reden volg ik ook een wildplukcursus.’’

 

Het tiny house-leven wordt weleens verheerlijkt

De stap naar een tiny house heeft Mirjam en Corné veel van het gehoopte geluk bezorgt. De afgelopen 2 jaar hebben zij veel ervaring opgedaan met het tiny house-leven. En dat is volgens Mirjam beslist niet alleen rozengeur en maneschijn. ,,Het tiny house-leven wordt weleens verheerlijkt, maar dat vind ik niet reëel. Ik deel graag ook de mindere kanten voor een realistisch beeld. Het verhuizen van ons tiny house vind ik bijvoorbeeld heel naar. Het is toch je huis dat de weg over gaat. Om bij deze plek te komen was het passen en meten. Ik stond erbij en keek ernaar met zweet in mijn handen”.

Ook de verschillende seizoenen beleeft de 33-jarige lerares op een Jenaplanschool anders dan voorheen. De zomers vindt zij goed te doen, maar met de winter heeft Mirjam meer moeite. ,,Als het echt warm is zetten we de ramen wijd open en hangen we doeken voor de ramen om de ergste warmte buiten te houden. Vorige zomer heb ik met een hitte golf een keer in het extra kamertje geslapen, omdat de tempartuur in het slaaploft nog een paar graden hoger was dan hier beneden. Als de dagen kort en koud zijn is het soms best afzien. Iets waar ik bijvoorbeeld maar moeilijk aan kon wennen is de temperatuur in ons tiny house nadat het een nacht heeft gevroren. Het huis is goed geïsoleerd, maar bij temperaturen rond het vriespunt is het toch al snel tussen de 10 en 15 graden.’’

 

Je kunt met elkaar blijven praten

Wat Mirjam een voordeel vindt aan wonen op 40 vierkante meter is dat haar man en zij dichter bij elkaar leven, letterlijk en figuurlijk. ,,Als we samen thuis zijn, zijn we ook echt samen. Je kunt met elkaar blijven praten, ook als de een in de badkamer is en de ander in de woonkamer staat. We zitten dicht bij elkaar aan de knusse eettafel en elke avond doen we gezellig samen de vaat. Veel kinderen die een kijkje komen nemen in het tiny house zijn enthousiast. Vooral dat knusse spreekt kinderen erg aan. Ieder kind rent eerst de trap op naar de slaaploft en waant zich in een tent.’’

 

Uitgedroomd zijn ze zeker nog niet

Op een fraaie locatie op Goeree-Overflakkee leven Mirjam en Corné nu grotendeels hun droomleven, maar uitgedroomd zijn ze zeker nog niet. ,,De droom is om een tiny house-leefgemeenschap te kunnen opzetten voor 10 tiny houses op Goeree-Overflakkee. Een plek in de natuur met een voedselbos, gezamenlijke moestuin, helofytenfilter en een opslagplaats voor bijvoorbeeld tuingereedschap, fietsen en een wasmachine. Maar ook een paar huisjes om mensen op te vangen, bijvoorbeeld een vluchtelinggezin of jongeren die wat begeleiding nodig hebben. De gesprekken met de gemeente verlopen momenteel wat stroperig.

We staan midden in een oude boomgaard waar je in het najaar naar hartenlust peren, appels en bramen kunt plukken. Onze kipjes kunnen hier vrij rondscharrelen en ik heb voor het eerst van mijn leven een mini-moestuin. Ik hoop dat we nog lang van dit plekje kunnen genieten.’’

Foto’s: ©Mirjam Looij