Als Sofie Coldenhoff de training The Hellweek volgt, wordt zij uitgedaagd patronen te doorbreken en te durven haar dromen te volgen. Een geslaagde proef, want ze zegt meteen haar managementbaan op en woont niet veel later als Reiki therapeut en woordkunstenaar in een yurt op een boerenerf. Ze voelt zich er blij en fijn. ,,Ik hoef niet meer weg of op vakantie naar een natuurhuisje om tot rust te komen, want ik leef zoals ik zou doen als ik op vakantie ben’’, aldus de 25-jarige Brabantse. Toch wil zij weg van haar groene stekje, naar een plek met meer mensen om haar heen.
Tekst gaat verder onder het gedicht.
In dit korte gedicht geeft Sofie haar gevoel weer over het wonen in haar yurt. De natuur filo-Soof, zoals de geboren Ossenaar zich met een knipoog verwijzend naar haar naam zakelijk noemt, vindt het heerlijk om er op los te dichten. ,,Ik heb in mijn yurt een massagetafel staan en geef Reiki therapie. Ik werk vanuit de natuurgeneeskunde en combineer dat met het schrijven van gedichten. Mensen delen kwetsbaar hun verhaal en ik schrijf er een gedicht over. Woorden die ze diep raakt en terug bij hun gevoel brengt. Zo gaan ze met kracht, meer doorstroming in het lichaam en inspiratie weer naar buiten! De yurt is daar een prachtige ruimte voor. Het brengt mensen al in een intieme en veilige setting. En alle vogeltjes en bomen brengen ook veel rust en openheid bij mensen.’’
Meer ontdekken
Sofie woont haar jonge leven al op veel plekken. Bij haar ouders thuis, op een campus, studentenhuizen, een piepklein kamertje in Amsterdam en in een woongroep. Allemaal ver weg van het ideaal van de afgestudeerde hotelmanager. Altijd droomt zij al van een natuurhuisje. Tijdens de training The Hellweek van Alex Malone dringt het tot haar door dat zij haar hart moet volgen. ,,Ik miste de vrije creatieve Sofie die ik was op mijn buitenlandse stages en ging weer naar haar opzoek. Ik was eigenlijk altijd al heel erg druk. Ik had denk ik letterlijk ruimte en rust nodig. Misschien ook wel om mijn gevoel toe te laten wat je door altijd druk zijn wegdrukt’’, vertelt de liefhebster van het ontdekken van nieuwe culturen, mensen en werelden. Ze zegt haar baan en kamer op en trekt tijdelijk in bij een vriendin op een natuurcamping. ,,Ik wilde nieuwe mensen ontmoeten, verbinding en puurheid zonder maskers. Meer ontdekken over psychologie en hier mijn werk van maken.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Prachtig natuurerf
Op de natuurcamping ontmoet zij tal van mensen die anders leven dan de meesten. Zij wonen ook anders. Sofie is al snel gecharmeerd van het leven in een yurt. Een maand lang huurt zij een Mongoolse nomadentent in Drenthe om te testen. ,,Dat beviel fantastisch! Wat ik zo heerlijk vind, is alle prachtige patronen en schilderingen op het plafond, het vuurtje dat gezellig knispert en ook de sfeer die er hangt. Nog heerlijker vind ik dat je je deurtje uitstapt en op een prachtig natuurerf staat. Vol ruimte, rust en groen. Het kalmeert mijn hele systeem en ik word er creatief van. Ik kom dan makkelijk in een hele intuïtieve gevoelsstaat en dat is wel wie ik ben. Ik ben, denk ik, van nature echt een maker en creatieve fladderaar. Dat komt in de yurt weer helemaal omhoog. Daarnaast vind ik het heel fijn dat een yurt rond is. Een ronde ruimte doet ook iets.’’
Tekst gaat verder onder de advertentie,
‘Een yurt is echt uniek, ook qua beleving’
De gemeenschap op haar eerste woonplek vindt Sofie uiteindelijk iets teveel commune, waardoor ze op Het Wilde Weg, het boerenerf van Nanda en Laurens en hun kinderen terechtkomt. Zij verhuren ook allerlei kleine recreatiehuisjes, van pipowagen tot een Balinees hutje. ,,Allemaal zo anders, maar een yurt is echt uniek, ook qua beleving. Het hout stoken maakt het heel oers. Al heb ik ook gewoon een elektrische kachel staan voor als ik lui ben’’, lacht Sofie. ,,Ik moet ook altijd een beetje aan de indianen denken en ook echt dat Aziatische gevoel krijg ik ervan. Mijn opa en oma komen uit Indonesië dus wellicht doet dat ook wel iets met me!’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Idyllisch
Haar huisje van hout en doek telt één ruimte van 35 vierkante meter. De groene yurt met twee grote ramen en een deurtje staat idyllisch naast de boerderij van Nanda en Laurens. Een rondleiding door het interieur is ook letterlijk rond in een yurt. Links staat een koelkastje en een houten meubel dat als keukentje dient. Daarnaast staat de massagetafel voor haar Reiki praktijk. Achterin prijkt een tweepersoonsbed waaronder enkele lades als opbergruimte. Allerlei jurkjes en broeken met vrolijke printjes sieren een kledingrek en een gezellig bankhoekje en wat stoelen en een tafel maken de cirkel rond. De wanden zijn bekleed met een stof met houtprint, waaraan hier en daar wat kunstwerkjes hangen uit onder meer Afrika en Azië.
Magisch
In het midden staat de trots van Sofie, een prachtige houtkachel omringd door een Perzisch tapijt, schapenvelletje en een sfeervol mandje met hout. ,,Misschien wel het belangrijkste onderdeel! Er zit ook een oventje in. Het is mijn favoriete plek om knus bij te zitten als het ’s-avonds donker wordt’’, vertelt Sofie, die vervolgens naar de glazen koepel daarboven wijst. ,,Soms schijnt de maan er licht door. Magisch is dat. Net een sprookje.’’ De gekleurde schilderingen op het plafond zijn eveneens sprookjesachtig. ,,Het zijn traditionele tekens die in oorspronkelijke yurts ook te vinden zijn.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Goedkoop wonen
De sfeer van een yurt vindt de Reiki therapeute een van de pluspunten. ,,Maar ook de verbinding met de natuur. En het is goedkoop wonen, dus ik heb veel financiële vrijheid. Ik hoef niet meer weg of op vakantie naar een natuurhuisje om tot rust te komen, want ik leef zoals ik zou doen als ik op vakantie ben! En ik voel mij gewoon heel erg blij en fijn in deze ruimte. Het brengt mij veel inspiratie en stroming.’’
Nadeel
Een praktisch nadeel van een yurt vindt Sofie dat er geen sanitaire voorzieningen zijn, maar er is ook een mentaal nadeel. ,,Dat het anders is dan de norm en heel veel mensen er iets van vinden. Dat vind ik altijd moeilijk, die oordelen van mensen. Ik krijg soms de meest gekke opmerkingen te horen. Mensen die echt denken dat het een tent is of dat ik bewust buiten de maatschappij wil staan. Of denken dat ik een hele spirituele kant op ben geslagen en niet begrijpen dat ik met zo’n goede managementbaan op een camping ben gaan wonen.’’
Tekst gaat verder onder de foto.
Groter dan mijn kamertje in Amsterdam
Sofie erkent dat ze soms best onzeker kan zijn en zich die opmerkingen aantrekt. ,,Ik word er steeds beter in en hoop dat ik het wat zullen mensen van mij denken steeds meer kan loslaten’’, aldus de vrije fladderaar, die de gemaakte opmerkingen ook helemaal niet als waarheid ervaart. ,,Ik ben nog altijd dezelfde Sofie, voel mezelf ook nog steeds met beiden benen op de grond en mijn yurt is groter dan mijn kamertje in Amsterdam. En zeker geen tentje waar het koud is in de winter. De opmerkingen zeggen, denk ik, veel meer over de mensen zelf dan over mij.’’
Op zoek naar nieuwe woonplek
In twee jaar heeft Sofie in haar yurt haar leven rustig kunnen ordenen en haar eigen bedrijfje op kunnen zetten. Nu merkt zij dat de plek bij Nanda en Laurens niet helemaal meer bij haar past. ,,Ik ben echt een mensen-mens, die veel inspiratie haalt bij de mensen om haar heen. Het erf is gelegen in een klein dorpje in Brabant waar het moeilijk is om een klik te vinden. Ik heb veel fijne mensen om mij heen, maar ze wonen allemaal nog best ver van de yurt af. Dus ik denk dat het een stukje eenzaamheid is waarom ik weg wil. Weer meer onder de mensen zijn!’’ Dus is zij op zoek naar een nieuwe locatie voor haar yurt. ,,Het liefst een plek in de omgeving van Nijmegen, die makkelijk bereikbaar is. Lekker in de natuur, dichtbij een toiletgebouwtje en wat andere fijne mensen op het erf die ook van creativiteit en filosofie houden, maar wel hun voetjes op de grond hebben. Als het iets verder van Nijmegen is, maar goed bereikbaar met het OV is dat ook oké. Dus als er lieve mensen zijn die een tip hebben, jullie kunnen mij een berichtje sturen via mijn website: www.denatuurfilo-soof.nl’’, knipoogt de woonplekzoeker.
Tekst gaat verder onder de foto’s.
Verschuiving
Of haar zoektocht net zo lastig is als voor tiny house-bewoners kan Sofie lastig inschatten. ,,Ik ben toen toevallig bij Nanda en Laurens beland, omdat ik ze had gezien op natuurhuisje.nl. Dat ging toen, echt niet normaal, makkelijk. Na twee weken had ik al een plek. Misschien dat een zoektocht ook lastig kan zijn. Al zijn er denk ik steeds meer plekken waar je zoals ik zou kunnen wonen. Er is voor mijn gevoel echt een verschuiving en ontwikkeling aan de gang. Omdat de maatschappij zo druk en gehaast in elkaar kan zitten, komt er steeds meer behoefte aan rust en terug in de natuur zijn. Er worden steeds meer concepten voor opgezet. Ik geloof er altijd in dat het wel goed komt. Ik kijk graag vanuit vertrouwen en mogelijkheden. Dan is er meer mogelijk dan je denkt.’’
Bekijk hieronder de yurt van Sofie in haar Instagram-filmpje.