De sabbatical van Astrid duurt maar kort. Ze weet na enkele weken al dat ze de vrijheid van het wonen en reizen met haar camper niet meer wil missen. Elke dag van haar vanlife met haar hond Tes is een cadeautje, dat zij nieuwsgierig uitpakt. Blijven ze nog even staan of gaan ze verder? Astrid laat het allemaal over zich heen komen. Heerlijk vindt zij dat, want plannen is aan haar toch niet echt besteed.

De 45-jarige voormalig horecamedewerkster ervaart haar nieuwe leven momenteel nog als een hele lange vakantie. Ze leeft van haar spaargeld, dat door de verkoop van haar huis een flinke buffer is. Moeite om haar dagen te vullen heeft ze beslist niet. Hobby’s genoeg! ,, Ik loop ontzettend veel met mijn hond, ik blog, ik reis, ik leer video’s editen, ik sport nog een beetje en daarmee zit mijn dag meestal wel vol’’, lacht de kersverse vanlifer, die nooit goed is geweest in vooruit denken. ,,Ik plan bijna niks. Ik heb ondervonden dat ik me er toch nooit aan houdt. Ik hou van de spontaniteit van kunnen blijven of toch beslissen om weg te gaan. Ik wil zoveel mogelijk doen waar ik op dat moment zin in heb.’’

Vooraf over nadenken

Niks plannen lijkt geen probleem als vrije vogel, maar toch zijn er ook in een busleven zaken waaraan je vooraf maar beter even over kunt nadenken, heeft Astrid gemerkt. ,,Er zijn wel een aantal dingen die ik voor elkaar moet hebben. Ik weet dat ik eens per 2 weken ongeveer gas moet tanken, ik moet om de 4 dagen ergens mijn toilet legen en ik doe een weekje met water. Daarnaast heb ik een voorraadje houdbare boodschappen voor het geval er geen winkel in de buurt is. Dat zijn de enige dingen die ik op orde moet hebben om relaxt te kunnen reizen. Inmiddels heb ik daar een soort ritme in gevonden en gaat dat eigenlijk vanzelf.’’

Nog geen jaar geleden ziet het leven van Astrid er nog heel anders uit. Ze heeft een fulltime baan en een heerlijk huis met grote tuin en heeft naar eigen zeggen echt helemaal niks te klagen. ,,Het was een te gekke plek. Het lag vrij en ik had een weilandje met schaapjes en kippen en een grote moestuin. Die fantastische tuin vroeg wel ontzettend veel onderhoud. Naast een fulltime baan was dat eigenlijk teveel waardoor ik er niet zo van kon genieten. Steeds als ik wilde gaan zitten in een heerlijke zonnestoel zag ik weer iets dat gedaan moest worden. En om het huis te betalen moest ik wel fulltime blijven werken. Ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik echt vrij wilde zijn. Kortom, het moest anders. Ik wilde kleiner!’’

Gezellig en relaxt

In de huidige oververhitte huizenmarkt blijkt het verkopen van haar huis geen enkel probleem. In no time is er een koper en heeft zij nog 6 weken om iets anders te zoeken. Ze bekijkt kleinere woningen en appartementen, maar wordt er niet echt blij van. ,,Een redelijk geprijsd appartement was ook moeilijk te vinden en ik had er ook niet zo’n lekker gevoel over. Weer een hele woning! Een tiny house leek mij te gek, maar waar zet ik die neer? Dat blijft toch een uitdaging’’, schetst Astrid haar dilemma.

Ze denkt nog aan een tijdelijke caravan om nog eens rustig verder te kunnen kijken, maar de herinneringen aan haar vakanties met haar camperbusje laat het kwartje vallen. ,,Ik wilde graag zelf een bus ombouwen naar camper, maar dat ging in 6 weken natuurlijk nooit lukken. Dus naar een camperzaak. Bij de tweede zaak zag ik al mijn pareltje: een Hymer Exsis T580. Het voelde gelijk als thuis. Ik zag mij er zo in leven. Gezellig en relaxt. Geen lange to do lists meer, weinig spullen, klein, compact en overzichtelijk, maar toch van alle gemakken voorzien, Met wat plantjes opleuken en klaar! Ik besliste direct. Hij is van de meeste gemakken voorzien. Douche, toilet, 3 pits kookstel, grote koelkast, LPG-aansluiting, zonnepaneel, extra accu’s, een omvormer en een hele fijne ringverwarming. Ik ben er super blij mee.’’

In de buurt van haar woonplaats vindt ze met een jaarplaats op een camping haar nieuwe woonplekje. Astrid geniet direct enorm van haar vanlife, maar er blijft iets knagen. ,,Ik had alles voor elkaar. Klein en flexibel wonen, lage lasten en de overwaarde van mijn huis als spaarpot, maar het enige wat veranderd was, was dat ik na mijn werk niet naar de ene maar naar de andere plek naar huis reed. Dat kon toch niet de bedoeling zijn van al die gecreëerde vrijheid!’’

Digital nomad

Om haar verworven vrijheden echt te vieren besluit Astrid na een korte sabbatical haar baan op te zeggen en permanent vanlifer te worden. Na een zwerftocht door Zuid-Europa reist zij nu weer door ons eigen kikkerlandje en sleutelt aan haar nieuwe rol als digital nomad. Inmiddels heeft zij haar woonbus helemaal naar haar zin gemaakt met wat ruimte creërende veranderingen en een legergroenachtige wrapping. ,,Ik heb wat  extra plankjes in de kastjes gemaakt waardoor ik efficiënter kan indelen. De kasten zijn meestal best hoog dus als je er een plankje in maakt heb je dubbel zoveel ruimte. En ik heb opvouwbare pannen gekocht. Dat vond ik wel makkelijk aangezien pannen best veel ruimte in beslag nemen. Als laatste heb ik er plantjes in gezet en wat persoonlijke spullen opgehangen. Zo is het echt mijn thuis geworden.’’

In korte tijd is Astrid dus als een blok gevallen voor het vanlife. ,,Het is een hele goede keuze geweest. Ik geniet met volle teugen. Ik houd van dit eenvoudige, maar vrije leven. Vind het echt te gek. Ik leef met de dag en dat bevalt me super goed. Het grappige van wonen in een camper is als je in de avond je gordijnen dicht doet dan ben je thuis en heb je je omgeving haast niet meer in de gaten. Ik zit dan in mijn eigen bubbel. Soms als ik in de ochtend wakker word moet ik uit het raam kijken om te zien waar ik ook alweer sta. Ik ben altijd thuis waar ik ook ben. Voorlopig blijf ik zeker in mijn bus wonen, maar voor hoe lang dat weet ik niet. Dat kan nog een jaar zijn, maar ook 10 jaar. Je hoort het al, hè?’ Plannen is niet mijn ding!.’’

Lees het complete interview met Astrid in Klein Wonen Magazine 16, dat je HIER gratis kunt downloaden.