Er zijn al huisjes klaar, de vergunning voor 15 jaar is binnen en allerlei onderzoeken zijn op eigen kosten gedaan en goedgekeurd door juristen. Toch kan de community Tiny Altena nog steeds haar droomdorpje niet realiseren. De toekomstige bewoners worden horendol van telkens weer nieuwe bezwaarmakers, die nu weer de impact op de archeologie in de strijd werpen.
Begin deze maand kwam het archeologische bezwaar voor de rechter en die beval de initiatiefnemers tot weer een onderzoek. De toekomstige bewoners zuchten over weer een tijdrovende hindernis. Karin Prins lucht haar hart op LinkedIn. ‘Met dank aan enkele bezwaarmakers, waaronder de golfbaan – groter dan de bebouwde kom van Almkerk – is ons project met 11 kleine, natuurinclusieve woningen in Almkerk nog altijd niet van de grond. Ons huis is wel af. Compact en duurzaam gebouwd. Zuinig in verbruik van energie en zelfvoorzienend. Het type huis dat de toekomst nodig heeft, zou je denken. Toch worstelen we al meer dan 5 jaar door een juridisch labyrint.’
Lees verder onder de foto.
Archeologie
Ondanks toestemming van de gemeente, talloze onderzoeken voor de onderbouwing van het project en positieve uitspraken van juristen staat Tiny Altena nog steeds in de wacht. ‘Ondanks dit alles, worden we door een rechter weer naar huis gestuurd om nog meer onderzoek uit te voeren. De impact op archeologie is niet voldoende onderbouwd. We hebben het over een tijdelijk project van 15 jaar, waarover andere officiële rapporten al duidelijk maken dat er niet wordt gegraven in de archeologische zone. Om cynisch van te worden. Waarom zouden we ooit nog als burger in tijden van crisis initiatief nemen?’, aldus een duidelijk geïrriteerde Karin.
Lees verder onder de foto.
Onrecht
De initiatiefnemers voelen zich onrecht aangedaan. ‘De eindeloze stroom aan geld, tijd en energie die we als burgerinitiatief investeren, staat op geen enkele manier in verhouding tot de kern van het bezwaar: not in my backyard. Het voelt alsof ons grondrecht, een plek om te wonen, minder bescherming verdient dan uitzicht’, stelt Karin. ‘Iedere keer schrapen we de moed weer bijeen. Want het is niet alleen een woondroom, het is voor de meesten ook noodzaak. Een alternatief voor betaalbare woonruimte is er niet. Veel leden van de vereniging wonen op tijdelijke locaties, stellen toekomstplannen uit, omdat er geen zekerheid is. Stress rond bestaanszekerheid, het heeft weerslag op de fysieke en mentale gezondheid.’
Lees verder onder de foto’s.
Verbondenheid met de natuur
Tiny Altena moet een woonproject worden dat het milieu zo min mogelijk belast. De bewoners willen hun ecologische voetafdruk verkleinen en meer in verbondenheid met de natuur leven. Ze willen zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn en afval scheiden en recyclen. Er komen 11 huisjes met een maximaal grondoppervlak van 45 vierkante meter in 2 halve cirkels langs een half verharde rondweg. Er zijn voor de bouw wel wat regels opgesteld, maar ieder tiny house zal uniek zijn qua bouw en ontwerp. Verder komt er een gemeenschappelijk gebouw, een bloemen- en moestuin en een natuurspeeltuin.
Lees verder onder de afbeelding.
Juridisch moeras
Karin’s partner en tiny house-bouwpionier Gijsbert Schutten is het roerend eens met zijn vrouw. Hij heeft het in een reactie op LinkedIn over een juridisch moeras waarin je als burger verzuipt, egoïsme, een strijd tegen gevestigde belangen en een bodemloze put van bureaucratie en onderzoeken. Het onderzoek naar de archeologische impact van hun bouwplannen laten de toekomstige bewoners uiteraard weer uitvoeren. ‘Maar het vertrouwen in het recht is weg. Het gevoel dat de pet van een rechter verkeerd kan staan en je met lege handen achterblijft, is onverdraaglijk. Wat heeft het nog met recht te maken? Met het recht van de sterksten misschien?’, zucht Karin.
Lees verder onder de foto.
Geluksgevoel
Karin woont al lange tijd klein met haar partner en tiny house-bouwpionier Gijsbert Schutten en hun kinderen. Hun tiny house stond onder meer in Nieuwegein en Zeist, maar daar moesten zij uiteindelijk vertrekken wegens verandering van de situatie. De afgelopen 2 jaar bouwde Gijsbert een nieuw tiny house en woonde het gezin noodgedwongen elders in een reguliere woning. Nu Tiny Altena nog steeds verwikkeld is in een juridische strijd hebben zij een plekje gevonden op een boerenerf. ‘Daar waren we wel welkom’, vertelt Karin. ‘Wat hebben we hier de afgelopen 2 jaar, toen we tijdelijk in een groot huurhuis woonden, naar uitgekeken. Ook de kinderen konden niet wachten om weer tiny te gaan wonen. In dit huis voelen we ons goed. Een geluksgevoel dat de verbittering verzacht.’
Hoofdfoto: Het nieuwe tiny house van Karin en Gijsbert dat voor 15 jaar een plekje in Tiny Altena moet krijgen. Foto: Karin Prins
